عدم ارتباط پاپیلوما ویروس و پارامترهای اسپرم به عنوان یک ریسک فاکتور در مردان نابارور مراجعه کننده به کلینیک ناباروری

مقدمه: عوامل متعددی در بروز ناباروری مردان موثر می باشد که ازآن جمله می توان به عفونت های تناسلی اشاره نمود. عفونت های تناسلی می توانند در اثر آلودگی های میکروبی، قارچی و ویروسی به وجود آیند. اخیرا تحقیقات مختلفی، در رابطه با عفونت پاپیلوماویروس و تاثیر آن بر پارامترهای عملکردی اسپرم از جمله حرکت، مورفولوژی، تعداد اسپرم ها و کاهش قدرت باروری مردان صورت گرفته است ولی ارتباط بین عفونت پاپیلوما ویروس و ناباروری در مردان هنوز مبهم باقی مانده است. روش کار: در این تحقیق، ٥٠ نمونه منی افراد بارور (به عنوان کنترل) و ٥٠ نمونه منی افراد نابارور از مرکز ناباروری جهاد دانشگاهی قم جمع آوری شد. آنالیز اسپرم، بر طبق روش های استاندارد سازمان بهداشت جهانی (who) مورد بررسی قرارگرفت و سپس جهت تعیین حضور پاپیلوما ویروس از روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلی مراز و تکثیر ناحیه l1 ویروس استفاده شد. یافته ها: بررسی اسپرموگرام ٥٠ نمونه نابارور نشان داد که به ترتیب ٣٦٪، ٦٨٪، ٧٢٪ از نظر تعداد، حرکت، مورفولوژی دچار مشکل بودند و ٥٢٪ از ٥٠ نمونه نابارور در هر ٣ پارامتر اشکال داشتند. در هیچ یک از نمونه های بارور و نابارور، dna پاپیلوما ویروس انسانی تشخیص داده نشد. بحث و نتیجه گیری: بنابر نتایج این تحقیق، ارتباطی بین ناباروری در مردان و پاپیلوما ویروس مشاهده نشد. عواملی نظیر ختنه شدن مردان، فقدان رفتارهای همجنس گرایانه و عدم تعدد شرکای جنسی از جمله فاکتورهای موثر در کاهش شیوع ویروس در جمعیت مردان مورد مطالعه به شمار می روند.